Soms hebben beleggers een groot doel voor ogen. Iets waarmee ze zichzelf op een bepaald punt in hun leven willen belonen. Een mooi huis in een warm land, voldoende middelen om hun kinderen later te laten studeren. Hun eigen huis opfrissen. Er zijn veel mogelijke praktische redenen.
Heel vaak heeft men gewoon als doel zijn kapitaal te laten groeien, wat veel voordelen met zich kan meebrengen waar vaak niet bij stilgestaan wordt. Bijna iedereen gaat ervan uit dat hun leven bij manier van spreken al bij voorbaat opgedeeld is in afgebakende fasen: geboren worden, de schooltijd, eventueel hogere studies, daarna tot pensioenleeftijd werken en als het geluk aan hun zijde staat, nog wat zorgeloze pensioentijd om de rit af te sluiten. Maar het dringt slechts tot een enkeling door dat hij dat ‘lot’ zelf meer kan beïnvloeden dan het op het eerste zicht lijkt. Opgroeien en de leerfase zijn natuurlijk moeilijk over te slaan, maar de houding waarmee men de professionele fase doormaakt kan in grote mate beïnvloeden hoe lang en hoe intens die moet zijn. Veel mensen denken dat van hen verwacht wordt dat ze tot hun pensioenleeftijd aan de slag moeten blijven, al dan niet voor een baas, en al dan niet met volle zin. Om dan op gevorderde leeftijd (dezer dagen ligt de pensioenleeftijd op 65 jaar: niemand weet of hij dan nog in prima fysieke conditie zal verkeren) de job vaarwel te zeggen en te doen wat hij of zij al jaren heeft uitgesteld.
Maar stél dat je het financieel zodanig zou kunnen regelen dat je al op jongere leeftijd niet meer zou hoeven te werken, of minder in een minder intens schema zou moeten werken en zo meer tijd voor jezelf zou kunnen vrijmaken. Of tenminste het besef zou hebben dat je jaar na jaar onafhankelijker wordt en op die manier zélf meer kan bepalen wat je liever en minder graag doet… het hoeft allemaal geen onbereikbare droom te zijn. Het vraagt niet veel meer dan een bepaalde levensvisie en wilskracht.
Volgende: 2. Hoeveel kan beleggen opleveren?